ସମସ୍ତ ପାଠକ ବନ୍ଧୁ ମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱାଗତ କରି ଆରମ୍ଭ କରୁଛି ଆଜିର କାହାଣୀ | ଆଶା କରେ ଆଜିର କାହାଣୀ ଆପଣଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିବ | ଆପଣମାନଙ୍କର ବାଣ୍ଡ ଓ ବିଆ କେମିତି ନିଜର ଭୋକ ମେଣ୍ଟାଉଛନ୍ତି ମୋତେ ଜଣେଇବେ ନିଶ୍ଚୟ | ମୋ ନା ରକି | ଆମ ଘର ମୟୁରଭଞ୍ଜରେ କିନ୍ତୁ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ରହୁଛୁ | ଆମ ଘରେ ମୁଁ ମୋ ବାପା ମା ମୋ ସାନ ଭାଇ ଆଉ ମୋ ପିଉସୀ ନାନୀ ରହନ୍ତି | ଆମେ ଭଲ ରେ ଖୁସିରେ ରହୁ | ମୋର ବାଶୟ ଏବେ 18 | ମୁଁ ଯେତେ ବେଳେ ଛୋଟ ପିଲା ଥିଲି ସେତେ ବେଳେ ମୁଁ ମୋ ନାନୀଙ୍କ ପାଖରେ ଶୋଉ ଥିଲି | ସେତେ ବେଳେ ମୁଁ କିଛି ଜାଣି ପାରୁ ନଥିଲି | ନାନୀ ମୋତେ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ଶୁଆଉ ଥିଲେ | ବେଳେ ମୁଁ ସକାଳୁ ଉଠିଲା ବେଳକୁ ନାନୀଙ୍କ ଦୁଧ ଧରି ଥାଏ | ଯେତେ ବେଳେ ମୁଁ ଉଠି ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ନାନୀ ମୋତେ ଛାଡ଼ନ୍ତି ନି | ମୁଁ କିଛି ବୁଝି ପାରୁ ନଥିଲି | ଗୋଟିଏ ଦିନର କଥା ମୁଁ ଖାଇକି ସୋଇଛି ହଟାତ ମୋ ନିଦ କଣ ପାଇଁ ଭାଙ୍ଗି ଗଲା | ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ନାନୀ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ବାହାର କରିକି ମୋତେ ଧାରଉଛନ୍ତି | ମୁଁ କିଛି ବୁଝି ପରି ଲିନି | ନ ଜାଣିଲା ପରି ସୋଇ ରହିଲି | ନାନୀ ମୋ ହାତ କୁ ନେଲେ ଆଉ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଉପରେ ରଖିକି ନିଜେ ନିଜେ ଚିପିଲେ | ଆଉ ଗୋଟେ ହାତ କୁ ନେଇକି ତାଙ୍କ ବିଆରେ ପୁରେଇଲେ |
ସେତେ ବେଳେକୁ ମୁଁ କିଛି ହଉ ନଥିଲି | ସେ ମୋତେ ପୁରା ଟାଣି ଇଲେ ଆଉ ତାଙ୍କ ବିଆରେ ମୋ ହାତ କୁ ଲଗେଇଲି ଅନୁ ଭାବ କଲେ ଆଉ କେମିତି କେମିତି ଶବ୍ଦ ବାହାର କଲେ | ମୁଁ କିଛି ଜାଣି ପାରୁ ନଥାଏ | ସେତେ ବେଳେ ମୁଁ ଛୋଟ ପିଲା ଥିଲି | ତା ପରେ ନାନୀ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଉପରକୁ ନେଇକି ଶୁଆଇ ଦେଲେ | ମୁଁ କିଛି ହଉ ନଥିଲି ଖାଲି ଶୋଇଲା ଭଳି ଥିଲି | ତା ପରେ ନାନୀ ତାଙ୍କ dress ଖୋଲି ଦେଲେ | ତାଙ୍କ ବ୍ରା ଆଉ ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଖୋଲି ଦେଲେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା | ମୋତେ ଟିକେ ଟିକେ ଦେଖା ଯାଉ ଥାଏ | ଅନ୍ଧାର ତା ଥାଏ ମୁଁ ଆଖିକୁ ଟିକେ ଖୋଲା ରଖି ଥିଲି | ତା ପରେ ତାଙ୍କ ନାଗାଲା ଦେହ ରେ ମୋତେ ନେଇକି ଖାଲି ଘସିଲେ ଆଉ ତାଙ୍କ ଦେହ ସାରା ସଲ ସଲ କଲେ | ମୋତେ ଲାଗିଲା ସେଦିନ ନାନୀ ପୁରା ମୁଡ଼ ରେ ଥିଲେ | ତା ପରେ ସେ ବୋଧେ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପରି ଲେନି ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ସାର୍ଟ ବି ଖୋଲି ଦେଲେ | ଆଉ ମୋତେ ଖାଲି ତାଙ୍କ ଦେହରେ ଘଷିଲେ | ତା ପରେ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ମୋ ମୁହଁରେ ନେଇକି ଲଗେଇଲେ |
ଆଉ ହଟାତ କଣ ହେଲା କେଜାଣି ଖାଲି ଆଃ ଆଃ ପାଟି କରିଲେ | ମୋତେ ତା କିଛି ଦେଖା ଯାଉ ନଥିଲା | ମୁଁ କିଛି ଜାଣି ପାରୁ ନଥଏ | ତା ପରେ ମୋ ଛୋଟ ବାଣ୍ଡ ପାଖକୁ ଗଲେ ଆଉ ହାତରେ ଧରିକି ହଲେଇଲେ | ମୁଁ କିଛି ହଉ ନଥିଲି | ତା ପରେ ତାଙ୍କ ଗୋଡ କୁ ମେଲେଇ ଦେଲେ ମୋ ଛୋଟ ବାଣ୍ଡ କୁ ତାଙ୍କ ବିଆ ରେ ଲାଜେଇକି ମଜା ନେଲେ ପଶି ତା ନଥାଏ | ହେଲେ ବି ସେଇ ଥିରେ ସେ ମଜା ନେଉ ଥାନ୍ତି | ଏମିତି କିଛି ସମୟ କଲା ପରେ ସେ ତାଙ୍କ ର କଣ ଗୋଟେ ରଖି ଥିଲେ ତାକୁ କୁନିକୁ ତାଙ୍କ ବିଆରେ ପୂରେଇକି ଚିଲେଇଲେ ଆଉ କିଛି ସମୟ ପରେ ଚୁପ ହେଇ ଗଲେ ମୁଁ କିଛି ଜାଣି ପାରିଲି ନାଇଁ | ଏମିତି ଥିଲା ସେଦିନର ଘଟଣା ତା ପରେ ସକାଳୁ ଉଠିଲା ବେଳକୁ ମୁଁ ଏକ ସୋଇ ଥିଲି |
ତା ପରେ ମୁଁ ଉଠିକି ଯେମିତି ସବୁ ଦିନ କିଛି ନଜାଣିଲା ପରି ହୁଏ ସେଦିନ ବି ସେମିତି ଥିଲି | ଏମିତି ବାପା କହିଲେ କି ନାନୀ ଟିକେ ଗାଁକୁ ଯିବେ ସେଠି କଣ କାମ ଅଛି | ତ ସେ ଚାଲି ଗଲେ | ଏମିତି 2 ବର୍ଷ ବିତି ଯାଇ ଥାଏ | ମୁଁ ବି ବଡ ହେଇ ଯାଇ ଥାଏ | ସେବେଠୁ ନାନୀ ଆଉ ଭୁବନେଶ୍ୱର କୁ ଫେରି ନଥିଲେ ଗାଁରେ କଣ କାମ ଥିବାରୁ ସେ ସେଠି ରହି ଯାଇ ଥିଲେ | ଏମିତି ଦିନେ ଗାଁରେ ପୂଜା ଥିବାରୁ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଯିବା ପାଇଁ ବାହାରିଲୁ | ମୁଁ ବି ଗଲି | ସେତେ ବେଳକୁ ମୁଁ କିଛି ଭାବି ନଥିଲି ଏମିତି କିଛି ନାନୀଙ୍କ କଥା | ଯେତେ ବେଳେ ସେ ଗଲେ ଗାଁକୁ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ମିସସ କରୁ ଥିଲି କିନ୍ତୁ ତା ପରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଭୁଲି ଯାଇ ଥିଲି | ସେ ଦିନ ମୁଁ ଗଲି | ଗାଁ ରେ ପହଁଚିବା ପାଇଁ ଟିକେ ର୍ଟମେ ଲାଗି ଗଲା | ରଣ୍ଟ ରେ ଗାଡ଼ିରେ ଯିବା ବେଳେ ମୋ ଆଖି ଲାଗି ଯାଇ ଥିଲା | ମୁଁ ଗୋଟେ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିଲି | ମୁଁ ବିସ୍ଵାଶ ବି କରି ପରି ଲିନି ଏମିତିକା ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖି ବି ବୋଲି | ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ନାନୀ ମୋତେ ଡାକୁଛି, ମୁଁ ପୁରା ଚମକି ପଡି ଉଠି ଗଲି | ଆଉ ସେବେ ଠାରୁ କିଛି ଭଲ ଲାଗି ଲାଣି ମୁଁ ବୁଝି ପରି ଲିନି ଏମିତି ସ୍ବପ୍ନ କଣ ପାଇଁ ଦେଖିଲି |
ତା ପରେ ଆମେ ଗାଁରେ ଯାଇକି ପହଂଚିଲୁ | ନାନୀ ଆସିକି ଆମକୁ ନେଇ ଗଲେ ସେଦିନ ପୁରା ରେଷ୍ଟ କରିକି time ପଳେଇ ଗଲା | ଆମେ ଥକି ଯାଇ ଥିଲୁ ତ ସେଥି ପାଇଁ | ସେ ଦିନ ଟିକେ ସକାଳୁ ମୁଁ ଉଠି ଯାଇ ଥିଲି ଗାଁ ରେ ବାଥ ରୁମ ନାହିଁ | ସମସ୍ତେ ଫାଙ୍କରେ ଗାଧାନ୍ତି | ମୁଁ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ କିଏ ଜଣେ ଗାଧଉ ଛନ୍ତି | ମୁଁ ତଳକୁ ଯାଇକି ଟିକେ ଭଲରେ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ନାନୀ | ମୋର ସବୁ ପୁରୁଣା କଥା ମାନେ ପଡି ଗଲା | ଇଛା ହେଲା ତାଙ୍କୁ ଟିକେ ଦେଖିବା ପାଇଁ ନାନୀ ପୁରା ନାଗାଲା ହେଇକି ଥିଲେ | ସକାଳ ହେଇ ନଥିଲା ସେଥି ପାଇଁ ବୋଧେ ସେ ଭାବିଲେ କେହି ଉଠି ନାହାନ୍ତି | କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଦେଖୁ ଥିଲି | ସେତେ ବେଳେ ମୁଁ ବଡ ହେଇ ଯାଇ ଥିଲି | ସେଥି ପାଇଁ ମୁଁ ସବୁ କିଛି ଜାଣି ପାରୁ ଥିଲି | ତାଙ୍କୁ ଦେଖିକି ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଉଠି ଯାଉ ଥିଲା | ଏମିତି ସେ କାମ ସାରିଲି ପଳେଇ ଗଲେ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଆଉ ସେଠୁ ଉଠି ପରି ଲିନି ତାଙ୍କ ବିଆ ଆଉ ଦୁଧକୁ ଦେଖିକି | କି ଦୁଧ…. ସେ ଦିନ ଦିନ ସାରା ଖାଲି ତାଙ୍କ ଦେହ ମୋତେ ଦେଖା ଗଲା |
ଆଉ କୋଉ ଥିରେ ବି ମନ ଲାଗି ଲାଣି | ସମସ୍ତେ ପୂଜାରେ ବେସ୍ତ ଥିଲେ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଖାଲି ନାନୀକୁ ଖୋଜୁ ଥିଲି | ପୂଜା କାନମ ସରୁ ସରୁ ରାତି ଏଇ ଗଲା ସମସ୍ତେ ସୋଇ ବାକୁ ଗଲେ ମୁଁ ବସିକି ନାନୀ ଦେହ କଥା ଭାବୁ ଥିଲି | ଏମିତି ରେ ମୋତେ କିଏ ଜଣେ ଆସିକି କହିଲେ ସୋଇ ଯା ରାତି ବେଶୀ ହେଇ ଗଲାଣି | ମୁଁ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ନାନୀ ମୁଁ ତାଙ୍କ ସାଥିରେ ଗଲି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ କୋଉଠିବି ଜାଗା ନାହିଁ | ନାନୀ କହିଲେ ମୋ ପାଖରେ ସୋଇ ଯା ମୁଁ ପୁରା ଖୁସି ହେଇ ଗଲି | ଆମେ ମିଶିକି ଶୋଇଲୁ | କିଛି ସମୟ ପରେ ମୁଁ ଉଠିଲି ମୋବାଇଲ ଲାଇଟ ଅନ କଲି ଆଉ ଦେଖିଲି ନାନୀକୁ ତା ଶାଢ଼ୀ କୁ ଖୋଲି ବାକୁ ସିଜେଷ୍ଠ କଲି ସେ ଚେଙ୍ଗ କରି ନଥିଲା ସେମିତି ଓସି ଯାଇ ଥିଲା | ମୁଁ ପରି ଲିନି ଟିକେ କଷ୍ଟ ହେଲା | ତା ପରେ ଭାବିଲି ଏମିତି କିଛି କରି ବାକୁ ପଡିବ | ତା ପରେ ତାକୁ ମୋ ଆଡକୁ ବୁଲେଇ ଦେଲି ଆଉ ତା ଶାଢ଼ୀ ଟେକୀକି ତା ଦୁଧ ରେ ହାତ ମାରିଲି | ଧୀରେ ଧୀରେ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି ସେତେ ବେଳେ ସେ ଉଠି ଗଲା |
ଆଉ କହିଲା କଣ କରୁଛୁ ମୁଁ ଟିକେ ଡରି ଗଲି କିନ୍ତୁ ନାନୀ କଥା ଜାଣି ଥିବାରୁ ଟିକେ ସାହଶ ହେଲା | ଆଉ କହିଲି ନାନୀ ତୋତେ କରି ବାକୁ ଇଛା ହଉଛି | ସେ କହିଲା ଏମିତି କଣ କହୁଛୁ | ତା ପରେ ମୁଁ କହିଲି ତୁ ମୋତେ ଛୋଟ ବେଳେ କଣ ସବୁ କରୁ ଥିଲୁ ମୋର ମାନେ ଅଛି ସେ କହିଲା ତୁ ଛୋଟ ଥିଲୁ ଏବେ ବଡ ହେଇ ଗଲୁଣି | ମୁଁ ତାକୁ ହାତ ଯୋଡିକି କହିଲି ନାନୀ ମୋ ବାଣ୍ଡ କଣ ହେଇ ଯାଉଛି ଟିକେ କରି ବାକୁ ଦେ | ସେ ମୋତେ କହିଲା ଦେଖିବା କେଡେ ଟେ ହେଲାଣି | ମୁଁ ଦେଖେଇ ଦେଲି ସେ ଦେଖିବା ମାତ୍ରେ ତା ଆଡକୁ ମୋତେ ଟାଣି ନେଲା ଉଆ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଖାଇ ବାକୁ ଲାଗିଲା ମୁଁ କଣ କରିବି ଜାଣି ପରି ଲିନି ମୋ ଦେହ କଣ ହେଇ ଯାଉ ଥାଏ | ତା ପରେ ତା ସ୍ୱଧିକୁ ଖୋଲି ବାକୁ ମୋତେ କହିଲା ହେଲେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଛାଡୁ ନଥାଏ | ତା ପରେ କହିଲା ଆମ ଦୁଧକୁ ଯେମିତି ଆଗକୁ ଖାଇ ଥିଲୁ ଏବେ ଖାଅ | ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପିଲି ଆଉ ଖାଇଲି | ତା ପରେ ମୋତେ କହିଲା ମୋ ବିଆ ଖା | ତା ଗୋଡ଼କୁ ମେଲେଇ ଦେଲା ଆଉ ମୋ ମୁଡ଼୍କୁ ତା ବିଆ ରେ ପୁରେଇ ଦେଲା ଉଆ ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ମାଡି ଚାଲିଲା |
ମୋ ନିସ୍ୱାଶ ବନ୍ଦ ହେଇ ଯାଉ ଥାଏ | ହେଲେ ବି ମୁଁ ଖାଲି ଖାଇ କି ଚାଟି ଦେଉ ଥିଲି | ତା ପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହେଇ ଗଲା | ମୋ ନାନୀ କହିଲା ମୋ ବିଆ କାଟି ଲାଣି ଜଲ୍ଦି ପୁରା ମୁଁ ପୁରେଇ ଦେଲି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ପୁରା ପଶି ଗଲା | ମୁଁ ମାନେ ମାନେ ଭାବିଲି ନାନୀ କେତେ ଜଣଙ୍କଠୁ ଖାଇଛି | ପୁରା ଢିଲା ହେଇ ଗଲାଣି | ହେଲେ ବି ଗେହିଲି ତାକୁ ପୁରା ଜୋରେ ଜୋରେ ଆଉ ଗେହିଁଲା ବେଳେ ପଚାରିଲି ନାନୀ ମୋ ଠୁ କେତେ ନମ୍ବର ଗିହଣା ଖାଉଛି | ସେ କହିଲା ତୁ 6 ନମ୍ବର | ମୁଁ କେତେ ଗିହଣା ଖାଇଛି ତୁ ତା ଛୋଟ ପିଲା ଟା | ବହୁ ବଡ ବଡ ବାଣ୍ଡ ମୋ ବିଆ ରେ ପଶିଛି | ମୁଁ ପୁରା ସ୍ୱର୍ଗ ସୁଖ ପାଇଛି କେତେ ଜଣଙ୍କ ଠୁ | ପୁରା ମରଦ ଟୋକା ମୋତେ ଗେହିଁ ଛନ୍ତି | ନାନୀ ଏମିତି କହିଲା ବେଳ ମୋର ଆହୁରି ଜୋରେ କରି ବାକୁ ଇଛା ହଉ ଥାଏ | ତାକୁ ପଚାରିଲା ବେଳେ ସେ ଯେମିତି କହୁ ଥାଏ ମୁଁ ସେମିତି କରୁ ଥାଏ | ଏମିତି କରୁ କରୁ ମୋର ବାହାରି ଗଲା ନାନୀ କହିଲା ଟା ପାଟିରେ ଦେଇ ଦେବା ପାଇଁ | ମୁଁ ନାନୀର ପାଟିରେ ପକେଇ ଦେଲି | ସେ ପୁରା ଖାଇ ଦେଲା ଆଉ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଛାତିକି ଖାଇ ଦେଲା | ଏମିତି ଗିହା ଗିହିଁ ହେଲା ପରେ ଆମେ ସୋଇ ଗଲୁ ମୁଁ ପୁଣି ଉଠି ଥିଲି ହେଲେ ଏତେ ଜୋରେ ଗେହିଁ ଥିଲି ଯେ ଆଉ ବଳ ପାଇଁ ଲାଣି ଗେହିଁବା ପାଇଁ | ନାନୀ କୁ କୁଣ୍ଢେଇକି ସୋଇ ଗଲି | ଏମିତି ଥିଲା ମୋର କାହାଣୀ ନାନୀ ସହ | ଆପଣଙ ଙ୍କର ଏମିତି କିଛି କାହାଣୀ ଅଛି କି | ଯଦି ଅଛି ଆମକୁ ମତା ମତ ଦେବାକୁ ଭୁଲି ବେନି |
ବିଦ୍ର: ଏହି କାହାଣୀ ଓ ଏଥିରେ ଥିବା ଚରିତ୍ର ଗୁଡିକ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ କାଳ୍ପନିକ ଅଟେ ଏବଂ ଏହା କେବଳ ୧୮ବୟସ ରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ ପିଲା ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅଟେ ।