ସ୍ତ୍ରୀ ର ସାଙ୍ଗ ସହିତ କଲି ରାସ ଲୀଳା |

ବନ୍ଧୁଗଣ, ମୋ ର ନାମ ରତ୍ନା ଲାଲ, ଏହି ସମୟରେ ମୋର ବୟସ ୫୦ ବର୍ଷ । ମୋ ପତ୍ନୀ ଓ ପୁଅ… ଏହା କେବଳ ମୋ ପରିବାର।

କିଛି ଦିନ ତଳେ ମୋ ପତ୍ନୀ ସାଙ୍ଗ ହୋଇଯାଇଥିଲେ। ସେହି ମହିଳା ଆମ ପଡ଼ୋଶୀର ଅନ୍ୟ ଗଳିରେ ରୁହନ୍ତି। ବନ୍ଧୁତାର କାରଣ ହେଉଛି ମୋ ପତ୍ନୀ ଏବଂ ସେହି ମହିଳାଙ୍କ ନାମ ରୂପା । ମହିଳା ରୂପାଙ୍କର ଦୁଇଟି ଝିଅ, ବଡ଼ ଝିଅ ଦିବ୍ୟାଙ୍କ ବୟସ ୨୦ ବର୍ଷ ଏବଂ ସାନ ଝିଅ ରମ୍ୟାଙ୍କ ବୟସ ୧୮ ବର୍ଷ। କୁନି ଝିଅଟି ପତଳା, ପତଳା, ଅନ୍ଧାର । ବଡ଼ ଝିଅ ଦିବ୍ୟା ମଧ୍ୟ ପତଳା କିନ୍ତୁ ସେ ଗୋରା, ଦେଖିବାକୁ
ସୁନ୍ଦର ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ବିଏ କରୁଛନ୍ତି ।

ରୂପାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ପୂର୍ବରୁ ଏଠାରେ ରହୁଥିଲେ ଏବଂ ଉଭୟ ମିଆଁ ପତ୍ନୀ ଛୋଟ ଛୋଟ କାମ କରି ନିଜର ଜୀବିକା ନିର୍ବାହ କରୁଥିଲେ, ତେଣୁ ଘରର ଅବସ୍ଥା ବିଶେଷ ଭଲ ନଥିଲା ।
ତା’ପରେ ରୂପାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ବିଦେଶ ଯିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଥିଲେ, ତେଣୁ ସେ ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରିବା ପାଇଁ ବିଦେଶ ଯାଇଥିଲେ।

ବାଟରେ ଆମେ ପରସ୍ପରର ଘରକୁ ଆସୁଥିଲୁ। କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ରୂପାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ବିଦେଶ ଗଲେ, ମୁଁ ରୂପାଙ୍କୁ କିଛି ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଖୋଜିବା ଆରମ୍ଭ କଲି । ଯଦିଓ ରୂପ ରେ କିମ୍ବା ଶାରୀରିକ ରୂପରେ, ସେ ମୋ ପତ୍ନୀଙ୍କ ନିକଟରେ ନଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଜଣେ ବିଦେଶୀ ମହିଳା ଜଣେ ବିଦେଶୀ ମହିଳା ଅଟନ୍ତି । ଯଦିଓ ଏହା ଭଲ ନୁହେଁ, ତେବେ କେବଳ ତାଙ୍କ ମା, ତାଙ୍କ ଗାଧ, ସେ ହିଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଆକର୍ଷିତ କରନ୍ତି ।

ଅନେକ ଥର ମନରେ ଏହି କଥା ମଧ୍ୟ ଭାବିଥିଲି ଯେ ମୁଁ ରୂପାଙ୍କୁ ଟିକିଏ ଦେଖିବା ଉଚିତ, ଯଦି ସ୍ୱାମୀ ତାଙ୍କ ନିକଟରେ ନଥିବେ, ତେବେ ରାତିରେ ସେ ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚୟ ବିଛଣା ଅନ୍ କରୁଥିବେ । ଯଦି ଏହା କୌଣସି ପ୍ରକାରେ କାମ କରେ, ତେବେ ଆପଣ ନିଜକୁ ବାହାରେ ଲାତ ମାରିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇବେ ।

ଯଦିଓ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଘରକୁ କମ୍ ଯାଉଥିଲି, ମୁଁ ମୋ ବ୍ୟବସାୟରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲି, କିନ୍ତୁ ବେଳେବେଳେ ସେ ଆସୁଥିଲେ ତ କେତେବେଳେ ସେ ଆସୁଥିଲେ ।

ଏବେ ସେ ମୋ ପତ୍ନୀଙ୍କ ସହ ଭଲ ବନ୍ଧୁ ଥିଲେ, ସେ ମୋ ପତ୍ନୀଙ୍କୁ ଦିଦି ଓ ମୋତେ ଭିଣୋଇ ବୋଲି ଡାକୁଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଭାଉଜକୁ ଡାକି ତାଙ୍କ ସହ କୌଣସି ଜୋକ୍ କରିନଥିଲି, ମୁଁ ଟିକେ ସଂରକ୍ଷିତ ଥିଲି । ହଁ, ମୁଁ ତାଙ୍କ ଝିଅମାନଙ୍କ ସହିତ ହସୁଥିଲି ।

ମୋ ସ୍ୱାମୀ ବିଦେଶ ଯିବା ପରେ ଘରର ଅନେକ କାମରେ ସେ ଅନେକ ଥର ମୋର ସାହାଯ୍ୟ ମଧ୍ୟ ନେଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଆଗକୁ ବଢି କିଛି କରିନଥିଲି । ମୋ ପତ୍ନୀ ମୋ ଏବଂ ରୂପାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆମର ଲିଙ୍କ୍ ଥିଲେ । ସମସ୍ତ
କାମ ଓ କଥାବାର୍ତ୍ତା ମୋ ପତ୍ନୀ ଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କରାଯାଇଥିଲା ।

କିନ୍ତୁ ଗୋଟିଏ କଥା ମୁଁ ଦେଖୁଥିଲି ଯେ ରୂପାଙ୍କ ଆଚରଣ ବଦଳିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଯେତେବେଳେ ବି ତାଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ମିଳୁଥିଲା, ସେ ମୋତେ ଭିଣୋଇ ବୋଲି ଡାକି ବହୁତ ମଜାକ କରୁଥିଲେ। ମୋତେ ଅନେକ ସମୟରେ ଲାଗୁଥିଲା ଯେ ସେ ତାଙ୍କ ଆଖି ଏବଂ ତାଙ୍କ ଶବ୍ଦରେ ଦେଖାଉଛନ୍ତି ଯେ ଭିଣୋଇ ସାହସ କରି ମୋତେ ଧରିଛନ୍ତି, ମୁଁ ତୁମକୁ ନା କହିବି ନାହିଁ ।

କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ମୋ ପତ୍ନୀଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ କେମିତି ଧରିପାରିବି?

ସେ ଏହା ମଧ୍ୟ ବୁଝିଥିଲେ ଯେ ଆମେ ଏକାକୀ ସାକ୍ଷାତ ନକଲେ ଆମ ମଧ୍ୟରେ କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଆମକୁ ଏକାକୀ ସାକ୍ଷାତ କରିବାର ସୁଯୋଗ ମିଳିନଥିଲା।

ଆମର ବନ୍ଧୁତା ବା ହୃଦୟରେ ଲୁଚି ରହିଥିବା ପ୍ରେମ ଏମିତି ଚାଲିଥିଲା । ନିଜ ମନରେ ଆମେ ଦୁହେଁ ଆଗ୍ରହୀ ଥିଲୁ। ମୁଁ କମ୍ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗୁଥିଲି, ସେ ଅଧିକ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗୁଥିଲେ। ସେ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ଥର କହିଥିଲେ- ଭିଣୋଇ, ଆପଣଙ୍କ ପାଖରେ କାର୍ ଅଛି, ମୋତେ କାର୍ ଚଳାଇବା ଶିଖାନ୍ତୁ। ଭିଣୋଇ, ଦିନେ ଦୁହେଁ ସିନେମା ଦେଖିବାକୁ ଯାଆନ୍ତି। ମୁଁ ଚାହୁଁଥିଲି ବର୍ଷା ହେଉ, ଏବଂ ଆମେ ଉଭୟ ଭିଣୋଇ ଏବଂ ଭାଉଜ କିଛି ଦୂର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାର୍ ରେ ବୁଲୁଥିଲୁ ।

ସେ ମୋ ପତ୍ନୀଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଏସବୁ କଥା କହିଥିଲେ ଏବଂ ଏଭଳି କଥା ମୋ ମନରେ ଚିନ୍ତା ଆଣିଦେଇଥିଲା ଯେ ବୋଧହୁଏ ସେ ମୋତେ ଏକୁଟିଆ ଭେଟିବା ପାଇଁ ବାହାନା ଖୋଜୁଛନ୍ତି ।

ତା’ପରେ ଦିନେ ସେ ଏକ ବଡ଼ ବୟାନ ଦେଇଥିଲେ।
ଏମିତି ହେଲା ଯେ ଆମେ ବଜାରକୁ ଯାଇଥିଲୁ, ସେଠାରେ ସେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କର ଦୁଇ ଝିଅଙ୍କ ସହ ସାକ୍ଷାତ କରିଥିଲେ। ତେଣୁ ଔପଚାରିକତା ଭାବରେ ଆମେ ସେମାନଙ୍କୁ ରାତ୍ରୀ ଭୋଜନ ପାଇଁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥିଲୁ ।
ସେ ଶୀଘ୍ର ରାଜି ହୋଇଗଲେ ।

ଆମେ ଏକ ମିଠା ଦୋକାନକୁ ଯାଇଥିଲୁ, ଉପର ମହଲାରେ ତାଙ୍କର ନିଜର ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା । ସବୁକିଛି ନିରାମିଷ ଥିଲା। ଆମେ ସେଠାରେ ବସି ଖାଇଥିଲୁ।

ଏବେ ତାଙ୍କ ବଡ଼ ଝିଅ ମୋ ସହିତ ବସିଥିବା ବେଳେ ରୁପା, ତାଙ୍କ ସାନ ଝିଅ ଏବଂ ମୋ ପତ୍ନୀ ମୋ ସାମ୍ନାରେ ବସିଥିଲେ।
ଦିବ୍ୟା ମୋତେ ବହୁତ ଭଲ ପାଉଥିଲେ ।

ଆମେ ଦୁହେଁ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ବସି ଖାଦ୍ୟ ଖାଉଥିଲୁ, ରୂପା କହିଲେ- ଦେଖ ନ୍ତୁ ଦୁହେଁ କେମିତି ସମାନ ଶୈଳୀରେ ଖାଦ୍ୟ ଖାଉଛନ୍ତି, ଯେମିତି ଦିବ୍ୟା ଆପଣଙ୍କ ନିଜ ଝିଅ।
ମୁଁ କହିଲି, ହଁ, ମୋର ଗୋଟିଏ ଝିଅ ଅଛି ।
ମୁଁ ଏବେ ଆଉ କ’ଣ କହିପାରିବି?
କିନ୍ତୁ ତା’ପରେ ରୂପା କହିଲା- ଏହା ତୁମର କେମିତି ହୋଇପାରେ, ଆମେ କେବେ ଭେଟିନାହୁଁ?

ମୁଁ ସ୍ତବ୍ଧ ହୋଇଯାଇଥିଲି । ମୁଁ ସାକ୍ଷାତ କରିନଥିଲି ଅର୍ଥାତ୍ ମୁଁ ଯୌନ ସମ୍ପର୍କ ରଖିନଥିଲି । ମୁଁ ଭାବିଲି- ହେ ଭାଇ, ସେ ପାଇବା ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ଅଛି, ଏବଂ ମୋତେ ଦୁଷ୍କର୍ମରେ ହତ୍ୟା କରାଯାଉଛି ।
କିନ୍ତୁ ସେହି ସମୟରେ ମୁଁ କେବଳ ହାତ ଉଠାଇ ଦିବ୍ୟା ମୋ ଆଶୀର୍ବାଦରୁ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିବା ଝିଅ ବୋଲି ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେବାର ବାହାନା କରିଥିଲି ।
ତେଣୁ ଦିବ୍ୟା କହିଲା- ମୌସା ଜୀ, ଯଦି ତୁମର କିଛି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ, ତେବେ ମୁଁ ତୁମକୁ ବାପା କହିବି ।
ଏବେ ମୁଁ ସେହି ଝିଅର ଏହି ଛୋଟ ମଧୁର ଅନୁରୋଧକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିପାରିଲି ନାହିଁ, ମୁଁ କହିଲି – ହଁ ପୁଅ, ମୁଁ ଖୁସି ହେବି, ମୋର କୌଣସି ଝିଅ ନାହିଁ, ତୁମେ ମୋର ଝିଅ ହୁଅ ।

ସେହି ଦିନ ପରେ ଦିବ୍ୟା ମୋତେ ସବୁବେଳେ ବାପା ବୋଲି ଡାକୁଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ସାନ ଝିଅ କେବେ ବାପା ତ କେତେବେଳେ ମୌସା ଜୀ ବୋଲି କହୁଥିଲା । ତାଙ୍କ ସହ ମୋର ସମ୍ପର୍କ ଭଲ ଥିଲା କାରଣ ସେ ଅଧିକ ଶାନ୍ତ ଥିଲେ ।

ତା’ପରେ ଦିନେ ଦିବ୍ୟା ମୋତେ ମୋ ଫୋନ୍ ନମ୍ବର ମାଗିଥିଲେ, ତା’ପରେ ସେ ମୋତେ କେତେବେଳେ ଫୋନ୍ କରୁଥିଲେ, କେତେବେଳେ ସକାଳେ ଓ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଫୋନ୍ କରୁଥିଲେ ଏବଂ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ କୌଣସି ବାପା ଝିଅ ପରି ଭଲ ମେସେଜ୍ ପଠାଉଥିଲି।

ଦିନେ ମୁଁ ଓ ମୋ ପତ୍ନୀ ସେମାନଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲୁ, ତେଣୁ ସେଦିନ ରବିବାର ଥିଲା ଏବଂ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ କେଶ ଧୋଉଥିଲେ ।
ତା’ପରେ ଦିବ୍ୟା ତେଲ ଆଣିଲେ ଏବଂ ତିନି ମା’ ଓ ଝିଅ ପରସ୍ପରର ମୁଣ୍ଡରେ ତେଲ ଲଗାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେ ।

ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସହଜରେ କହିଲି – ଓହ ୱାଓ, ଦିବ୍ୟା, ତୁମେ ବହୁତ ଭଲ ଭାବରେ ତେଲ ଲଗାଅ!
ସେ କହିଲା, “ବାପା, ମୁଁ ତୁମର ମଧ୍ୟ ରଖିବି କି?”
ମୁଁ କହିଲି, “ହଁ, ଏହାକୁ ପିନ୍ଧି ଦିଅ।

ସେସବୁ ସରିବା ପରେ ଦିବ୍ୟା ତେଲ ବୋତଲ ନେଇ ମୋ ପାଖକୁ ଆସିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ଦିୱାନ ଉପରେ ବସିଥିଲି, ସେ ମୋ ପଛକୁ ଆସି ପାତ୍ରରୁ ତେଲ ନେଇ ମୋ କେଶରେ ଲଗାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେ ।
“ଅହହ… ହଁ… ଆହା…” କେତେ ଖୁସି ହେଲା ଯେତେବେଳେ ଝିଅ ନିଜ କୋମଳ ହାତରେ ବାପାଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ତେଲ ଲଗାଇଲା ।

ରୂପା କହିଲା- ହେ ଭିଣୋଇ, ମୁଁ ତୁମର ତେଲ ଲଗାଇବି କି?
ମୁଁ ତାଙ୍କ କଥାରେ କଟାକ୍ଷ ବୁଝିଥିଲି କିନ୍ତୁ ମୁଁ କହିଲି – ଓହ ନା ଧନ୍ୟବାଦ, ଝିଅ ବହୁତ ଭଲ ଦେଖାଯାଉଛି ।

ଏହାପରେ ଆମେ ତାଙ୍କ ଘରେ ରାତ୍ରି ଭୋଜନ କରିଥିଲୁ ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ସେ ଫେରିଥିଲେ, ରୂପା ପ୍ରଥମେ ମୋତେ ନମସ୍କାର କରିଥିଲେ ଏବଂ ପରେ ଆଗକୁ ଯାଇ ମୋତେ ଆଲିଙ୍ଗନ କରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେ ତାଙ୍କ ମା’ଙ୍କୁ ମୋ ପାଖରେ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ହସିଲେ ।
ସେ ମୋତେ ଧରିବା ପାଇଁ ଆସିବାକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଇଙ୍ଗିତ କରୁଥିଲେ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ହିଁ ଖୋଲା ଚାଲିଥିଲି |

ମୁଁ ଭାବିଲି ଯେ ଯଦି ମୋତେ ଆଉ ଗୋଟିଏ ସୁଯୋଗ ମିଳେ, ମୁଁ ରୂପାଙ୍କ ସହ କଥା ହେବି।

ତା’ପରେ ଦିନେ ମୋତେ ସୁଯୋଗ ମିଳିଲା, ସେ ଆମ ଘରକୁ ଆସିଥିଲେ, ମୋ ପତ୍ନୀ ରୋଷେଇ ଘରେ ଥିଲେ। ମୁଁ ପଚାରିଲି, “ହେ ରୂପା, ତୁମେ ମୋର ମୋବାଇଲ ୍ ନମ୍ବର ନେଇଥିଲ, କିନ୍ତୁ କେବେ ଫୋନ୍ କରିନାହଁ?”
ସେ କହିଲେ- ଆପଣ ସମାନ ଢଙ୍ଗରେ କମ୍ କଥା ହୁଅନ୍ତି, ଫୋନରେ କଥା ହେବେ କି ନାହିଁ କିଏ ଜାଣେ ।
ମୁଁ କହିଲି, “ଓହ ନା, ମୁଁ ହେଲୋ ହାଇ, ହେଲୋ, ଗୁଡ୍ ମର୍ଣ୍ଣିଂ, ମୁଁ ତୁମକୁ ଭଲ ପାଏ, କିଛି ମେସେଜ୍ କରିବାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲି।
ମୋ କଥା ଶୁଣି ସେ ବହୁତ ହସିଲେ, କହିଲେ – ଠିକ୍ ଅଛି ଏବେ ମୁଁ କରିବି ।

ଆଉ ପରଦିନ ସକାଳେ ତାଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା ଆସିଲା ‘ଗୁଡ୍ ମର୍ଣ୍ଣିଂ’। ଏହାର ଜବାବରେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଏକ ଗୁଡ୍ ମର୍ଣ୍ଣିଂ ମେସେଜ୍ ମଧ୍ୟ ପଠାଇଥିଲି। ଆଉ ଦିନରେ ହିଁ ଆମେ ଦୁହେଁ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରାୟ ୪୦ଟି ହ୍ୱାଟସଆପ ମେସେଜ ପଠାଇଥିଲୁ ।

ମୁଁ ଯେତିକି ଖୋଲାଖୋଲି ଚାଲିଲି, ସେ ଅଧିକ ଖୋଲାଖୋଲି ଚାଲିଲେ ଏବଂ ମୋ ଭିଣୋଇଙ୍କ ସମ୍ପର୍କର ସମସ୍ତ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଭାଙ୍ଗିଲେ, ଆମେ ଦୁହେଁ ପରସ୍ପରକୁ ଖୋଲାଖୋଲି ଭଲ ପାଇବା ପ୍ରକାଶ କଲୁ । ଏପରିକି ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଯଦି ତୁମେ ନକର, ତେବେ ମୁଁ ନିଜେ କହିବି ।

ଏବେ ସେହି ପ୍ରେମ ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି, ଆଉ କ’ଣ ବାକି ରହିଛି। ସେ ମୋ ସହିତ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସେଟ୍ ହୋଇଯାଇଥିଲେ। ମନରେ ଖୁସିର ଲହରୀ ଫୁଟୁଥିଲା ଯେ ୟାର୍ କମଲ ହୈ, ୫୦ ବର୍ଷ ବୟସରେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ମାସୁକ ପଟା ମିଳିଥିଲା ।

ଏହାପରେ ଆମେ ପ୍ରାୟତଃ ଫୋନରେ କଥା ହେଉଥିଲୁ, ଦୁଇ ତିନି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ସବୁ କିଛି କାଚ ଭଳି ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଯାଇଥିଲା । ଦୁହେଁ ପରସ୍ପରକୁ କହିଥିଲେ ଯେ, ଏବେ ଯେଉଁଦିନ ସେମାନେ ଭେଟିବେ, ସେହିଦିନ ସେମାନେ ଏକାକୀ ସାକ୍ଷାତ କରିବେ ଏବଂ ସେଦିନ ଆମେ ସବୁ ସୀମା ଅତିକ୍ରମ କରିବୁ।

ମୁଁ ଭାବିଲି, ଏବେ ମୋତେ ମଶାକ୍ ଯିବାକୁ ପଡ଼ିବ, ମୁଁ ପୂରା ପ୍ରସ୍ତୁତି ସହ ଯିବା ଉଚିତ୍ । ବୁଧବାର ଦିନ ମୁଁ ମୋ କାମର ଗୋଟିଏ ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଛୁଟି ନେଇଥିଲି ।
କିନ୍ତୁ ମଙ୍ଗଳବାର ମୁଁ ଆଉ କିଛି କରିଥିଲି। ମୁଁ ***ର ଅଧା ବଟିକା ଖାଇଥିଲି । ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ଏହି ବଟିକା କୁହନ୍ତି, ଆପଣଙ୍କ ରଗ ଆପଣଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ ଠିଆ ହୁଏ, ଏବଂ ତାହା ମଧ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କଠୋର, ପଥର ପରି କଠିନ । ଏହା ନିଶ୍ଚିତ ଯେ ଏହି ବଟିକା ୟୁରିକ୍ ଏସିଡ୍ କୁ ବଢାଇଥାଏ । କିନ୍ତୁ ଏହାର ପ୍ରଭାବ ୨-୩ ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଥାଏ।

ବୁଧବାର ସକାଳେ ମୁଁ ଏକ ଗ୍ରାମ ଆକାରର ବଟିକା ଖାଇଲି ଯେଉଁଥିରେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଅଫିମ ଚା’ ମିଶାଯାଇଥିଲା । ଏବେ ଧଳା ବଟିକା କୁକୁଡ଼ାକୁ ଠିଆ ରଖିବା ପାଇଁ ଏବଂ ଅଧିକ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କଳା ନ ପଡ଼ିବା ପାଇଁ।

ପୂର୍ବାହ୍ନ ୧୧ଟାରେ ଆମର ସାକ୍ଷାତ ହେବାର ଥିଲା। କିନ୍ତୁ ମୁଁ ୧୦ଟା ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଥିଲି। ରାତି ପ୍ରାୟ ୧୧ଟା ୪୫ରେ ମୁଁ ରୂପାଙ୍କୁ ଫୋନ୍ କରି ପଚାରିଲି, ହଁ, ସାଲି ସାହିବା, ତୁମେ କେମିତି ଅଛ?
ସେ କହିଲା, “ବହୁତ ଭଲ, ମୋତେ କୁହ।
ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ଯଦି ମୁଁ ତୁମକୁ ସକାଳେ ଦେଖିଥାନ୍ତା, ତେବେ ପୂରା ଦିନ ଭଲ ହୋଇଥାନ୍ତା ।
ସେ ସେଠାରୁ କହିଲା – ତେବେ ଆସ, କିଏ ଏହାକୁ ଅଟକାଇଛି, ଏହା ତୁମର ନିଜ ଘର ।

ମୁଁ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଉଡ଼ି ଯାଇଥିଲି। କବାଟ ଖୋଲି ଭିତରକୁ ଗଲା, ଘର ଭିତରେ ସେ ରୋଷେଇ ଘରେ କିଛି କରୁଥିଲା । ମୁଁ ଚାରିଆଡ଼େ ଚାହିଁଲି, ଘରେ ଆଉ କାହାର ଚିହ୍ନ ନଥିଲା। କିନ୍ତୁ ତଥାପି ମୁଁ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କୁ ସ୍ୱାଗତ କଲି, ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପଚାରିଲି ସେ କେମିତି ଅଛନ୍ତି।

ତା’ପରେ ସେ ପଚାରିଲେ, ପିଲାମାନେ କେଉଁଠି ଅଛନ୍ତି?
ସେ କହିଲେ, “ବଡ଼ କଲେଜ, ଛୋଟ ସ୍କୁଲ। ମୁଁ କେବଳ ଘରେ ଏକୁଟିଆ ଅଛି ।
ଅର୍ଥାତ୍ ମୁଁ କ’ଣ ପଚାରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ସେ ମୋତେ କହିଥିଲେ।

ସେ ଗ୍ୟାସରେ ଚା’ ତିଆରି କରୁଥିଲେ, ମୁଁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ପଛରେ ଠିଆ ହେଲି । ମୋ ହୃଦୟ ତାଙ୍କୁ ପଛରୁ ମୋ କୋଳରେ ନେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା, କିନ୍ତୁ ତଥାପି ମୋ ହୃଦୟରେ ଏକ ଭୟ ଥିଲା | ତଥାପି ମୁଁ ସାହସ କରି ତାକୁ କୋଳରେ ନେଇଥିଲି।

ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ – ହେ ଭିଣୋଇ, ଆପଣ କ’ଣ କରୁଛନ୍ତି?
ଯଦି ସେ ରାଗି ନଯାଆନ୍ତି, ତେବେ ମୋର ସାହସ ମଧ୍ୟ ବଢିଗଲା, ମୁଁ ଶୀଘ୍ର ତାଙ୍କ ବେକରେ ଦୁଇଟି ଚୁମ୍ବନ ଲଗାଇଲି ଏବଂ ତାଙ୍କୁ କଠୋର ଭାବରେ ଧରି କହିଲି – ଉମ୍ହ… ଆହ ! ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶ… ଘୋଡ଼ା… ହେ! ହା! ଶୁଭ ଆକାଶ… ମୋ ରୂପା, ମୋର ଆଉ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ନାହିଁ, ମଣିଷ!
ଏବଂ ମୁଁ ତାଙ୍କ ବେକ ଏବଂ କାନ୍ଧକୁ ଚୁମ୍ବନ ଦେଲି, ତାଙ୍କ ମୁହଁ ବୁଲାଇଲି ଏବଂ ତାଙ୍କ ଗାଲରେ ମଧ୍ୟ ଚୁମ୍ବନ ଦେଲି |

ସେ ହସି କହିଲା- ତୁମେ ବହୁତ ଲଜ୍ଜାହୀନ, ସାନ ଭାଉଜ ଝିଅ ଭଳି ।

ଆପଣ ଙ୍କୁ କାହାଣୀ ଟି କେମିତି ଲାଗିଲା ଜଣେଇବେ ନିଶ୍ଚୟ |
ବିଦ୍ର: ଏହି କାହାଣୀ ଓ ଏଥିରେ ଥିବା ଚରିତ୍ର ଗୁଡିକ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ କାଳ୍ପନିକ ଅଟେ ଏବଂ ଏହା କେବଳ ୧୮ବୟସ ରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ ପିଲା ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅଟେ ।