ସମସ୍ତ ପାଠକ ବନ୍ଧୁ ମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱାଗତ କରୁଛି ମୁଁ ପ୍ରତୀକ | ମୋ ଘର ବାଲେଶ୍ୱରରେ, ମୋର ଘରେ ମା ଆଉ ମୋ ଭଉଣୀ ଆଉ ମୁଁ | ମୋ ବାପାଙ୍କ ଡେଥ ହେଇ ଯାଇଛି | ମୁଁ ଯେତେ ବେଳେ +୨ ରେ ପଢୁ ଥିଲି | ମା ଗୋଟେ privet କାମ୍ପାନୀର କାମ କରେ ଆଉ ଘର ଚଳାଏ | ମୋତେ ପାଠ ବି ପଢ଼ାଏ | ମୋ ଭଉଣୀ ଆଉ ପଢି ଲାନି, ଘରର ଅସୁବିଧା ହେତୁ | ବହୁତ କଷ୍ଟରେ ମୋ ଜୀବନ ବିତୁ ଥାଏ | ମୋର କେହି ଗାଲ ଫ୍ରେନ୍ଡ ବି ନଥିଲେ | କାହିଁକି ନା ମୋ ଅବସ୍ଥା ଖରାପ ଏମିତି ଗରିବ ଛୁଆର ଗାଲ ଫ୍ରେନ୍ଡ କିଏ ହେବ | ଏମିତି ଏକ ଏକ ମୋ ସ୍କୁଲ ଜୀବନ ବିତି ଗଲା | ମୁଁ କଲେଜ ବି ଗଲି | ସେଥି ଜଣେ ମୋତେ ବହୁତ ଭଲ ଲାଗୁ ଥିଲା | ହେଲେ ମୁଁ ତାକୁ ମୋ ମନ କଥା ଖୋଲି କହି ପରି ଲିନି | କାହିଁକି ନା ମୋତେ ଲାଗିଲା ସେ ରାଜି ହେବନି | ମୋ ସାଙ୍ଗ ଅଛି ସେଥି ପାଇଁ ମୋ କଥା ଆଉ ମୋ ଘର କଥା ବୁଝି ପାରୁଛି | ହେଲେ ମୋ ଗାଲ ଫ୍ରେନ୍ଡ ହେବନି | ସେଥି ପାଇଁ ମୁଁ କହି ଲିନି | ସେ ଦୁଖିବାକୁ ବି ସୁନ୍ଦର | ମାଧ୍ୟମ ଘରର ଛୁଆ | ହେଲେ ବି ସେ ମୋ ସହ ରେଲେସନରେ ରହି ବନି |
ଏମିତି କେତେ କଣ ଭାବି ଥିଲି | ସେଥି ପାଇଁ କହି ପରି ନଥିଲି | ବଶ ତାକୁ ଦୂରରୁ ଦେଖେ ଆଉ ଖୁସି ହେଇ ଯାଏ | ସେ ଯେତେ ବେଳେ ମୋ ସହ କଥା ହୁଏ ମୁଁ ସେମିତି କିଛି କଥା କୁହେନି କି ତାକୁ ସନ୍ଦେହ ହେବ କି ସେ ମୋତେ ପସନ୍ଦ ବୋଲି | ବଶ ସାଙ୍ଗ ଭଳି କଥା ହୁଏ | ଏମିତି କଲେଜ ସମୟ ବିତି ଯାଏ | ସେ ମୋ ସହ ଭଲରେ କଥା ହୁଏ ଆଉ ମୁଁ ବି କଥା ହୁଏ | କଲେଜ ସରିବା ପୂର୍ବରୁ ଆମେ ସମସ୍ତେ ଗୋଟେ ଛୋଟ ଭୋଜି କରି ଥିଲୁ ପାର୍ଟି ତା ନୁହେଁ ବଶ ଭୋଜି | ମୁଁ ସେତେ ବେଳକୁ ମଦ ପିଏନି | କାହିଁକି ନା କେବେ ଇଛା ହେଇନି | ମୋ ଘରର ପରିସ୍ଥିତି ଆଗରେ | ସେ ଦିନ ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ କହିଲେ ଭୋଜି ତ କରିବା ହେଲେ ମଦ ବି ଆଣିବା | କିଏ କିଏ ଟ୍ରାଏ କରିବ କୁହ | ସମସ୍ତେ ହାତ ଟେକିଲେ ହେଲେ ମୁଁ କହିଲି ନା ମୁଁ ପି ବିନି | ଏମିତି ହେଲା ପରେ ସେ ଯାଇକି ଆଣିଲେ, ରୋଷେଇ ବି ଚାଲୁ ଥାଏ | ମୋ ସାଙ୍ଗ ମାନେ ସମସ୍ତେ କହିଲେ ଚାଲ ସମସ୍ତେ ଟିକେ ଟିକେ ପିଇବା | ଦେଖିବା କେମିତି ଲାଗୁଛି | ଆମେ ସମସ୍ତେ ଗଲୁ ଆଉ ଧୀରେ ଧୀରେ ପିଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲୁ |
କିଛି ସମୟ ପରେ ମୋତେ ପୁରା ନିଶା ହେଇ ଗଲା | ମୋତେ ଲାଗିଲା ଯେମିତି ମୋ କଲେଜର ଝିଅଟା ମୋ ପାଖରେ ବସିଛି | ତା ବିଷୟରେ କହି ବାକୁ ଭୁଲି ଗଲି ତା ନା ହେଉଛି ଶ୍ଵେତା | ମୁଁ କେବେ ତା ବିଷୟରେ ଖରାପ ଚିନ୍ତା କରି ନଥିଲି | ସେ ମୋତେ ଭଲ ଲାଗେ ବଶ | ସେମିତି କିଛି ନଜର ନଥିଲା ତା ପ୍ରତି | କିନ୍ତୁ ସେ ଦିନ ମଦ ପିଇବା ପରେ ମୋତେ ଲାଗିଲା ଯେମିତି ମୋତେ ଶ୍ଵେତା ହିଁ ଦରକାର | ଏମିତି ହିଁ ସେଦିନ ଭାବୁ ଥିଲି | ହଟାତ ମୋ ହାତରେ କାହାର ହାତ ବାଜି ଗଲା | ମୁଁ ଯେମିତି ଚାହିଁଲି, ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ଶ୍ଵେତା | ମୁଁ ପୁରା ଖୁସି ହେଇ ଗଲି | ଆଉ ତା ପାଖକୁ ଯାଇକି କହିଲି ଶ୍ଵେତା ମୁଁ ତୁମକୁ ବହୁତ ଭଲ ପାଏ | ଏମିତି କହିଲି ପକୁ କୁଣ୍ଡେଇ ପାଇଲି | ସେ ବି ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇକି କହିଲା ମୁଁ ବି ତୋତେ ଭଲ ପାଏ | ଏମିତି ତା ମୁହଁରୁ ଶୁଣିଲା ପରେ ମୁଁ ତାକୁ କିସ୍ସ କଲି, ଗାଲରେ |
ହେ ବି ମୋତେ କିସ୍ସ କଲା | ତା ପରେ ମୁଁ ତାକୁ କହିଲି ଆଜି ତୋତେ କରି ବାକୁ ଇଛା ହଉଛି | ଟିକେ ଦେବୁ କରି ବାକୁ | ସେ ମୋତେ କହିଲା ହେଲେ କୋଉଠି କରିବା, ଏଠି ସମସ୍ତେ ଅଛନ୍ତି | ଏମିତି କିଛି ସମୟ କଥା ହେଲା ପରେ ମୁଁ ତାକୁ କହିଲି ଆଗକୁ ତା ଗଛ ଗୁଡା ଅଛି, ଜଙ୍ଗଲ ଭଳିଆ ଦେଖା ଯାଉଛି ସେଠିକି ଚାଲେ | ସେଠୁ ସେ କହିଲା ଠିକ ଅଛି | ଆମେ ଗଲୁ, ଶ୍ଵେତା କହିଲା କେହି ଦେଖି ବେନି ତ | ମୁଁ କହିଲି ନାଇଁ | ଏମିତି ରେ ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ ନିଶାରେ ଅଛୁ | ତ ପରେ ମୁଁ କିଛି ପତ୍ର ଆଣି ଗୋଟେ ଜାଗାରେ ବିଛାଇ ଦେଲି ଆଉ ତାକୁ ଶୋଇବା ପାଇଁ କହିଲି | ତ ପରେ ତାକୁ ଜୋରେ ଧରିକି କିସ୍ସ କଲି ଆଉ କହିଲି ଦେଖ ତୋତେ ମୁଁ କେବେଠୁ ଭଲ ପାଉ ଥିଲି | ହେଲେ କହି ବାକୁ ଦାରୁ ଥିଲି | ଆଜି କହି ଦେଲି ଆଉ ଆଜି ତ | ଏମିତି କହୁ କହୁ ମୋ ହାତ ଯାଇକି ତ ଦୁଧ ରେ ବାଜିଲା | ସେ କିଛି କହି ଲାନି, ତ ପରେ ମୁଁ ତ ବେକକୁ କିସ୍ସ କଲି ପୁରା ଜୋରେ ଜୋରେ | କହିଲି ଶ୍ଵେତା କେମିତି ଲାଗୁଛି, ସେ କିଛି ନା କାହିଁକି ଖାଲି ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଈଲ |
ମୁଁ ତ| ଡ୍ରେଶ ଖୋଲି ଦେଲି ଆଉ ତାକୁ କହିଲି ତୋର ଏତେ ବଡ ବଡ ଦୁଃଖ, ଭାରି ବଢିଆ ହେଇଛି ତ | ଜୋରେ ଜୋରେ ଚିପିଲି ଆଉ ଖାଇଲି | ଖାଇଲା ବେଳେ କାମୁଡି ଦେଲି | ସେ ଟିକେ ଚିଲେଇ ଦେଲା ଆଉ କହିଲା ଭଲ ଲାଗୁଛି ପ୍ରତୀକ | ତୁମେ ମୋତେ ଏମିତି କର | ତ ପରେ ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପରି ଲିନି ତ ପେଣ୍ଟ ଖୋଲି ଦେଲି ତାକୁ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା କରି ଦେଲି | ତା ବିଆ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ମୋତେ ଲାଗିଲା ଯେମିତି ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗ ସୁଖ ପାଉଛି | ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପରି ଲିନି ତା ବିଆରେ ହାତ ମାରିକି ଗରମ କଲି ତାକୁ | ସତ କଥା ହେଲା ଆଉ କିଛି କରିବା ଅବସ୍ଥାରେ ରେ ମୁଁ ନଥିଲି, ସେତେ ବେଳକୁ ମୋବାଣ୍ଡ ପୁରା ଉତଜି ଯାଇ ଥିଲା | ତାକୁ କହିଲି ଦେଖା ମୁଁ ଆଗ ତୋତେ ଗେହିଁ ପକାଏ ତା ପରେ ଯୋଉ କଥା | ଏମିତି କାହିଁକି ସିଧା ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦେଲି | କଷ୍ଟ ଯାହେଉ ଥିଲା ତାକୁ ବି ମୋତେ ବି | ମୁଁ କହିଲି ଶ୍ଵେତା ଆଗରୁ କାହାଠୁ ଖାଇନୁ କି, ସେ କିଛି କହି ଲାନି | ବଶ କହିଲା ପୁରାଓ ଜଲ୍ଦି ମୋ ବିଆ କାଟି ଲାନି | କଣ କଣ ହେଇ ଯାଉଛି |
ସେ ଯେମିତି ଏମିତି କହିଲା ମୁଁ ଆଉ କଣ ଅଛି ସିଧା ଗୋଟେ ସ୍ଟ୍ରୋକରେ ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆରେ ପୁରେଇ ଦେଲି, ସେ ଟିକେ ଚିଲେଇଲ ତା ପରେ ଠିକ ହେଇ ଗଲା | ମୁଁ ଜୋରେ ଜୋରେ ଗେହିଲି ତାକୁ | ପୁରା ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ଷ୍ଟ୍ରୋକ ଯେମିତି ବିଆ ଫାଟି ଯିବ | ମୁଁ ନିଶାରେ ଥିଲି ସେଥି ପାଇଁ ମୋତେ ସେକ୍ସ ଦରକାର ଥିଲା | କିଛି କୁଆଡୁ ନଦେଖିକି ଖାଲି ଗେହିଁ ଚାଲିଲି | ଏମିତି କିଛି ସମୟ ଗେହିଁଲା ପରେ ମୋର ବାହାରି ଗଲା | ମୁଁ ତାକୁ କିଛି ନକହି କି ତା ବିଆରେ ଛାଡି ଦେଲି | ଆଉ କିସ୍ସ କରି ବାକୁ ଲାଗିଲି | ଆଉ କେତେ ବେଳେ ମୁଁ ସୋଇ ଗଲି ଜାଣି ପରି ଲିନି | ତା ପରେ ହଟାତ ମୋ nida bhangi ଗଲା | ସେତେ ବେଳକୁ ରାତି ପହିବା ପହିବା ହେଲାଣି | ମୁହଁ ଅନ୍ଧାର ଥାଏ | ମୁଁ ସେତେ ବେଳକୁ କିଛି ବୀଜହିଁ ପାରୁ ନଥାଏ | କଣ ମୁଁ ଏଠି ଏପଟ ସେପଟ ହାତ ମାରିଲା ବେଳକୁ କିଏ ଜଣେ ସୋଇଛି ଟିକେ ପାଖକୁ ଯାଇକି ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ଶ୍ଵେତା | ମୁଁ ପୁରା ଡରି ଗଲି | ତାକୁ ଉଠେଇଲି ସେ ବି ଉଠିଲା ଆଉ ଡରି ଗଲା | ମୋତେ କହିଲା କଣ ଏମିତି ହେଇଛି | ମୁଁ ଆଉ କିଛି କହି ପରି ଲିନି | ତା ପରେ ଆମେ ଠିକ ଠକ ହେଇକି ବାହାରକୁ ଆସିଲୁ | ଦେଖିଲା ବେଳକୁ କେହି ବି ନାହାନ୍ତି | ଏମିତି ଥିଲା ମର ଜଙ୍ଗଲ ଗିହା | କେମିତି ଲାଗିଲା ଜଣେଇବେ ନିଶ୍ଚୟ |
ବିଦ୍ର: ଏହି କାହାଣୀ ଓ ଏଥିରେ ଥିବା ଚରିତ୍ର ଗୁଡିକ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ କାଳ୍ପନିକ ଅଟେ ଏବଂ ଏହା କେବଳ ୧୮ବୟସ ରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ ପିଲା ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅଟେ ।