ନମସ୍କାର ବନ୍ଧୁଗଣ ମୁଁ ହେଲି ରଘୁ | ମୋ ଘର ଢେଙ୍କାନାଳ ମୁଁ ବହୁତ ହାଣ୍ଡସାମ ଦେଖି ବାକୁ | ମୋ ଗାଁର ସବୁ ଝିଅ ମୋତେ ଦେଖିକି ପାଗଳ | ସମସ୍ତେ ମୋ ସହ କଥା ହେବ ପାଇଁ ଭଲ ପାନ୍ତି | ମୁଁ ସ୍କୁଲ ରେ ସମସ୍ତଙ୍କ କଥା ମାନେ ଭଲ ପାଠ ବି ପଢେ | ଆଉ ଭଲ ଖେଳେ ବି ସେଥି ପାଇଁ ମୋ ସ୍କୁଲ ଆଉ ମୋ ଗାଁରେ ସମସ୍ତେ ଭଲ ପାନ୍ତି | ମୋର କ୍ଲାସ ରେ ଜଣେ ପଢୁ ଥିଲା ଝିଅ ଟିଏ | ଦିନେ ସେ ମୋତେ ଡାକିଲା ଆଉ କହିଲା | ତମେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ହଉନା କଣ ପାଇଁ | ମୁଁ କିଛି ବୁଝି ପରି ଲିନି | ଆଉ କହିଲି କି ତୁ ତ ମୋ ଶ୍ରେଣୀରେ ପଢୁ ମୁଁ ଜାଣିଛି ତୋତେ | ସେ କହିଲା ଜାଣିଲେ କଣ ହେବ ସାଙ୍ଗ ହେବାକୁ ପଡିବ | ମୁଁ କହିଲି ଠିକ ଅଛି ଆଜିଠୁ ତୁ ମୋର ସାଙ୍ଗ | ସେବେଠୁ ଆମେ ଦୁହେଁ ସାଙ୍ଗ ହେଇକି ସ୍କୁଲ କୁ ଯାଉ ଆଉ ସାଙ୍ଗ ହେଇକି ଖେଳୁ |
ମୁଁ ଟିକେ ଡେଙ୍ଗା ଥିଲି ବେଳେ ବେଳେ ଆମେ ଖେଳିଲା ବେଳେ ଯେତେ ବେଳେ ସେ ମୋ ଆଡକୁ ଅନେଇ ହେଇ ଯାଏ ମୁଁ ତାକୁ ଧରି ପକାଏ | ଆଉ ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ | ଦିନେ ମୋତେ କେଜାଣି କାହିଁକି ଭଲ ଲାଗି ଲାନି | ମୁଁ ଭାବିକି କଣ ପାଇଁ ଏମିତି ହଉଛି | ଦେଖେ ତ ତା ଦୁଧରେ ଭୁଲ ରେ ମୋ ହାତ ବାଜି ଯାଇ ଥିଲା | ମୁଁ ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗିଲା ଏମିତି କଣ ପାଇଁ ହେଲା ମୁଁ ବୁଝି ପରି ଲିନି | ତା ପରେ ଜାଣିଲି କି ମୁଁ ବଡ ହେଇ ଗଲିନି ଏମିତି ହେବ | ଘରକୁ ଆସିକି ତା କଥା ଭାବିକି ହଲେଇଲି | ଭାରି ଭଲ ଲାଗିଲା |
ତାପର ଦିନ ସ୍କୁଲକୁ ଗଲି ଆଉ ତାକୁ କହିଲି କି ମୁଁ ଭାରି ଭଲ ଦେଖା ଯାଉଛୁ ସେ ମୋତେ କହିଲା ଏମିତି କଣ ପାଇଁ କହୁଛ ମୁଁ କହିଲି କି ମୋତେ ଦେଖା ଗଲୁ ସେଥି ପାଇଁ କହିଲି | ଏମିତି ସେବେଠୁ ମୋତେ ସେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗିଲା ମୁଁ ଖାଲି ତାକୁ ଦେଖୁ ଥାଏ ସେ ମୋତେ ଅନେଇଲେ ମୁଁ ତାକୁ କହେ କି ତୁ କେବେଠୁ ଏମିତି ସୁନ୍ଦର ହେଲୁ | ସେବେଠୁ ଆମର ପ୍ରେମ ଆରମ୍ଭ ହେଇ ଗଲା | ତାକୁ ଦେଖିଲେ ମୋର ମନ ହୁଏ ଯେମିତି ତାକୁ ମନ ଭରିକି ଦେଖିବା ପାଇଁ ଆଉ ତାକୁ ମୁଁ କହେ ବି | ସେ ଲାଜେଇକି କିଛି କହେ ନାହିଁ | ଗୋଟିଏ ଦିନ ମୋର ଜନ୍ମ ଦିନ ଥିଲା ତାକୁ ମୁଁ ଆମ ଘରକୁ ଡାକୁ ଥିଲି | ସେ ଆସିବ ବୋଲି ମୋ ମନ ଭାରୀ ଖୁସି ଥାଏ | ସେ ଦିନ ସେ ଆସିଲା ମୁଁ ତାକୁ ମୋ ପାଖରୁ କାଦେବୀ ଛାଡ଼ିଲି ନାହିଁ |
ସେ ଦିନ ଆମେ ମିଶିକି ମଜା କଲୁ | ତା ପରେ ମୁଁ ତାକୁ ଆମ ଛାତ ଉପରକୁ ନେଇ ଗଲି | ଆଉ କହିଲି ଶୁଣେ ଆଜି ତୋତେ କିଛି କହିବି ରାଗି ବୁନି | ସେ କହିଲା କୁହ, ମୁଁ କହିଲି ଗୋଟେ କିସ ଦେ | ସେ ଲାଜେଇ ଗଲା ଆଉ କହିଲା କଣ କହୁଛ | ତା ପରେ ମୁଁ ତାକୁ ଗୋଟେ କିସ୍ସ କରି ଦେଲି | ତା ପରେ ତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇକି ଧରିଲି | ଆଉ ଜୋରେ ଗେଲ କଲି | ସେ ଖାଲି ଛଟ ପଟ ହେଉ ଥିଲା | ଏମିତି କରିବା ପରେ ତାକୁ କହିଲି କି ଟିକେ ତୋତେ ଭଲରେ ଗେଲ କରିବି କି ସେ କହିଲା ହଉ | ତା ପରେ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପିଲି |
ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁ ଥିଲା | ପ୍ରଥମ ଥର ଯାହା ଲାଗୁ ଥିଲା ମୁଁ ପ୍ରକାଶ କରିବା କଷ୍ଟ ବଶ ଖୁସି ଲାଗୁ ଥିଲା | ଏମିତି କିଛି ସମୟ କରିବା ପରେ ତାକୁ କହିଲି ଟିକେ ତୋ ବିଆ ଦେଖା | ହେଲେ ସେ ମାନ| କଲା | ମୁଁ କିଛି କହି ଲିନି କାହିଁକି ନ ଯେହେତୁ ପ୍ରଥମ ଥର ଥିଲା | ତା ପରେ ତାକୁ କହିଲି ମୋ ବାଣ୍ଡ କୁ ଛାଟିବା ପାଇଁ | ପ୍ରଥମେ ମନ କଲା ତା ପଟେ ଛାଟିଲା | ତା ପରେ ତା ଦୁଧ ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପୂରେଇକି ଗେହିଲି | ଭାରି ମଜା ଲାଗିଲା | ସେ କିଛି କହି ନଥାଏ | ଏମିତି ଟିକେ ପରେ ମୋର ବାହାରି ଗଲା | ମୁଁ ତା ଦୁଧରେ ପକେଇ ଦେଲି | ଆଉ ତାକୁ ଧରିକି କହିଲି ଆଉ କେବେ ଗେହିଁ ବାକୁ ଦେବୁ | ସେ କିଛି କହି ଲାନି | ଆମେ ତଳକୁ ଆସିଲୁ | ତା ପରେ ଖାଇକି ଆଉ ଟିକେ ମଜା କଲୁ | ତା ପରେ ସେ ଘରକୁ ଫେରି ଗଲା | ଆଉ ଗୋଟେ ପାର୍ଟରେ କହିବି କେମିତି ତାକୁ ଗେହିଲି |
ଆପଣ ଙ୍କୁ କାହାଣୀ ଟି କେମିତି ଲାଗିଲା ଜଣେଇବେ ନିଶ୍ଚୟ |
ବିଦ୍ର: ଏହି କାହାଣୀ ଓ ଏଥିରେ ଥିବା ଚରିତ୍ର ଗୁଡିକ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ କାଳ୍ପନିକ ଅଟେ ଏବଂ ଏହା କେବଳ ୧୮ବୟସ ରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ ପିଲା ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅଟେ ।